1. Сифати баланд.
2. Муқовимати зарар ба харошидан, қатраҳо ва зарбаҳои ҳар як истифода.
3. Насби осон, лозим нест, ки ҳар рӯз тоза кунед ва обро иваз кунед, меҳнатро сарфа кунед.
4. Тарҳи навъи манора, бадан ва поёни он аз ҳам ҷудо, интиқоли осон ва тоза аст.